Balballar

Eski Türkler’de, ölen bir kişinin anılması için mezarının başına ya da “kurgan”ın etrafına dikilen, mermer ve granitten insan suretinde yontulmuş (baş - kaş – göz – kulak – ağız - burun / bıyık / sakal - çene – el - sağ elde kutsal kadeh -  sol elde kama bulunan heykellerdir.) Bunlara “perde taşları”, “taş babalar/ nineler” adı da verilir. Bir anlatıya göre de alplerin  öldürdükleri her düşman çerisi için bu taşlardan dikilirmiş. Bugün Orta Asya'nın pek çok yöresine yüzlerce “Balbal” bulunmaktadır. Bunlardan büyük bir kısmı, eski Karahanlı Kağanlının baş şehri olan bugünkü Kırgızistan'ın Balasagun bölgesindeki açık hava müzesinde yer almaktadır. Bu açık hava müzesinde yer alan “Burana” adılı tarihı bir ateş kulesi ve kerpiçten yapılmış “han sarayı”  kalıntıları da vardır.